Я сягоння раненька ўстала,
Хоць і не будзіла матуля.
Гладдзю ручнічок вышывала,
Мне гады лічыла зязюля.
Вышыла на белым абрусе
Кветачкі валошкі ў полі.
Вышыла лясы Беларусі,
Стройныя пад Нёманам таполі.
А яшчэ я хлопцу на ранку
Вышыла сцяжынку да сэрца,
Хай падносіць ён мне да ганку
Поўнае на шчасце вядзерца.
Выйду, павяжу ў карагодзе
Хлопцу ручнічок вышываны.
Каб са мною жыў ён ў згодзе.
Быў душой і сэрцам адданы.
Я сягоння раненька ўстала,
Выйшла на світальныя росы,
Сэрца мне ўзор падказала
Для цябе, мой мілы, харошы.
а вот уже текст переделаный для пения:
я сягоння раненька устала
навад не будзила матуля
гладдю рушничоук вышывала
мне мне гады лячыла зязюля
вышила на белым абрусе
синия валошки у поли
вышыла лясы Беларуси
стройныя над Нёмнам таполи
а яще я хлопцу на ранку
вышила да сэрца сцяжынку
хай падносить ен мне да ганку
поунае на на шчасце вядерца
выйду павяжу у карагодзе
хлопцу рушничок вышиваны
каб са мною жиу ей у згоде
быу душой и сэрцам адданы
Текст добавил(а): Минорика